Θα μείνω πάντα ιδανική κι ανάξια εράστρια των μακρισμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων.
Θα τρέφω πάντα μέσα μου , μια απέραντη αγάπη, που θα κοιμάται ήσυχη βαθια. μες τη ψυχής τα βάθη.
Σε κάθε ξημέρωμα επάνω θα πετιέται θα κόβει βόλτες σε κορφές,δαντελες θα υφαινει σε αμμουδιές ασύλληπτες ο νους θα ξαποσταινει , σε ξωκλήσια Ιερά ενα κερί να ανάβω στον ίσκιο της Παναγίας ευχή θερμά να κάνω , για όλα όσα θε να ρθουν και όσα θα προσπερασουν και το νησί μας να θορουν χωρίς να μπορούν να βλάψουν. ..
Σε Δύση και Ανατολή, η αγάπη να πλαγιαζει,θα γέρνει να αποκοιμηθει και έναν ιστό θα φτιάχνει..
Γεμίζει η ψυχή , μα ακόμα χωρα ,τόσα και άλλα τόσα ,όσο είδαν τα μάτια μου και όσα δεν είδαν ακόμα..
Η ευτυχία φορά το χρώμα το δικό σου και έχει ίσκιο δροσερό σε κάθε προορισμό σου..
Φεγγάρι που βυθίστηκε μέσα στην αγκαλιά σου και στην αυγή μίλησε για την ομορφιά σου..
Περπάτησα πάνω στα γουλιά και εκείνα ψιθυρισαν κάτι σαν χαιρετισμό ακούστηκε πως είπαν.
Πανω στην Άμμο τη καυτή σε καθε βαδισμα μου έμοιαζε να με ακολουθεί ερχότανε κοντά μου..
Στου Γιαλού τα βυθο ελεγα τα μυστικά μου και σε κάθε κύμα δυνατό ξεχνουσα τα βάσανα μου...
Λιβάνι ανάβω και κερί
Και προσευχή διαβάζω σε κάθε ηλιοβασίλεμα κοντά σου να πλαγιαζω..