Παλιά Βλαχάτα Σάμης, η ήρεμη ζωή του εύφορου χωριού με πολλούς κατοίκους και δραστηριότητες, με τα μικρά σπιτάκια σύμφωνα με την παραδοσιακή επτανησιακή αρχιτεκτονική.
Tο παλιό παρθεναγωγείο η κεντρική πλατεία, οι στέρνες, πέτρινοι ξυλόφουρνοι, εργαλεία στενά δρομάκια, αντικείμενα που έμειναν εκεί να θυμίζουν μια άλλη ζωή που χάθηκε και ο χρόνος σκληρός και αδιαπραγμάτευτος άφησε τα σημάδια του.
Ανταύγειες του γκρι-μολυβί 70 χρόνια μετά στα γερασμένα τείχη δέντρα ταλαιπωρημένα, στέρνες σφραγισμένες να δηλώνουν το τέλος μια λιτής , ταπεινής ζωής. Με δέος και βλέμμα περιπλανώμενο και τη θλίψη σύντροφο τριγυρίζοντας στα χωμάτινα δρομάκια των σκουρόχρωμων αναμνήσεων από το πονεμένο σκηνικό του 1953 αναπολείς εποχές που χάθηκαν βουβά.
Στις 12 Αυγουστου μια ημερομηνία που έμελλε , να σφραγίσει τις ζωές όλων με τον πιο αδίστακτο τρόπο.
Το χωριό Φάντασμα όπως αποκαλείται σήμερα ,αντιστέκεται στο πέρασμα των χρόνων και προκαλεί δέος σε όλους όσους το επισκέπτοντε